برای شروع اولین مقاله به نظر می رسد صحبت درباره تربیت توله منطقی ترین کار باشد. به هر حال توله مثل ماده خام است. در سال اول، تمام درس هایی که به اومی دهید و تصمیماتی که می گیرید، مسیر رشد او را تعیین می کند.
ما در Ronnie Smith Kennels معتقد هستیم که سال اول توله حیاتی است و در این سال، به عنوان تربیت کنندگان سگ باید به شکل گرفتن واکنش های سگ به تجربه های جدید، محرک ها و استرس هایی که در فرآیند آموزش رفتار جدید به او وارد می شود کمک کنیم.
به همین دلیل، بیایید نگاهی بیندازیم به بایدها و نباید ها. به یاد داشته باشید که فرآیند تربیت سگ شکاری از لحظه ورود توله جدید به خانه آغاز می شود.
انتخاب توله در اصل یک کار آکادمیک به شمار می آید. برای این کار نیازمند تحقیق و واقع گرایی هستید و باید بدانید چه انتظارهایی از یک سگ شکار پرنده دارید.
قابلیت های ژنتیکی جای خود را دارد و کار اصلی بر دوش شماست: باید آن قابلیت ها را بیرون بکشید و رفتار او را شکل دهید. هر قدمی که در تربیت او بر می دارید، شما را به سگ پرنده زنی رویایی تان نزدیک تر می کند.
شکل گیری خصلت های مطلوب
ما بر این عقیده هستیم که تربیت رسمی نباید قبل از رسیدن سگ به سن یک سالگی آغاز شود. اما این بدین معنا نیست که در سال اول به نیازی به برنامه ریزی ندارید.
سال اول را به عنوان دوره ای در نظر بگیرید که توله را هم برای یک تجربه تربیتی موفق آماده می کنید و هم برای عملکرد موفق در محل شکار.
دوره ای که طی آن هم خصلت های طبیعی و نشات گرفته از نژاد او را بیرون می کشید و هم خصلت هایی طبیعی را شناسایی می کنید که کمتر مورد نیازند، می توانند تربیت را دشوار کنند و لازم است به طور مجدد شکل بگیرند.
اگر همه چیز خوب پیش برود، در پایان دوره تولگی یک سگ جا افتاده و بااعتماد به نفس، با ذهنی سالم دارید که برای ورود به بزرگسالی آماده است.
این در زندگی واقعی چه حالتی پیدا می کند؟ یک سری تمرین پایه است که می توانید برای توله به کار ببرید تا خصلت های مورد نیازتان را در او شکل دهید. این ها را در نظر بگیرید.
اطاعت پذیری
به توله یاد بدهید که ازخواسته های شما اطاعت کند. این به محض ورود توله به خانه شروع می شود. یادتان باشد که توله جدید یک بچه است و نیاز به هدایت دارد.
باید بداند که بعضی چیزها را نیاید بجود، نباید در خانه ادرار یا مدفوع کند و تا وقتی به او اجازه نداده اید نمی تواند از لانه خارج شود. از همان ابتدا می توانید یک سیستم پاداش از طریق دادن جایزه را در نظر بگیرید، به طوری که هر وقت رفتار مطلوب شما را از خودش نشان داد از او تقدیر شود.
در عین حال می توانید شرایطی را فراهم کنید که در آن مهارت های شناختی و استدلالی توله شکل بگیرد. مثلا اگر سعی کرد لانه را بدون این که از او خواسته باشید ترک کند، وقتی سعی دارد از لانه خارج شود در آن را ببندید.
با این کار، در لانه برخورد کوچکی با بینی او خواهد داشت و به عنوان یک مانع فیزیکی در برابر خروج او عمل می کند. در نهایت وقتی در لانه باز است، با آگاهی از این که رفتار درست انتظار تا زمان دریافت دستور خروج است، منتظر خواهد ماند.
خلاق باشید، ولی رفتارها را به صورت مجزا به سگ آموزش دهید. به طور حتم از خودتان بپرسید «اگر این رفتار را در محل شکار یا در زمان شکار پرنده ببینید، آیا برایتان مطلوب است؟». یادتان باشد هر کاری که سگ بیرون از محوطه شکار انجام می دهد را به طور حتم در محل شکار هم انجام خواهد داد.
کلید روشن-خاموش
بر اساس آموزش های پیشین، به توله یاد دهید که در زمان مناسب آرام باشد. باید به او کمک کنید تا کلید روشن-خاموش در او فعال شود. برای این کار باید انتظارات مداوم و واضحی از او داشته باشید و با بردباری به او یادآور شوید که چه می خواهید.
بنا بر تجربه ما، بهترین راه برای تثبیت این انتظارات، بهره گیری از آموزش در لانه، تمرین مکانی در خانه و آموزش انتظار در پشت در یا دروازه، منتظر ماندن و صبور بودن برای غذا و غیره است. این ابزار آموزشی باعث می شوند توله باز ایستند و آرام باشد. یادتان باشد که در هنگام آموزش این مهارت، شما هم به عنوان مربی باید آرام باشید. انرژی های شما به راحتی به توله منتقل می شود.
بایدها و نبایدها
از راه آموزش بایدها و نبایدها، توله را طوری بار بیاورید که وقتی بزرگ شد مردم از بودن در کنارش لذت ببرند. این آموزش ها تا حدودی مشخص هستند: هیچ وقت اجازه گاز گرفتن را ندارد، نباید بپرد، غذای انسان ها را نخورد، التماس نکند و غیره. برای آموزش این ها تنها چیزی که لازم دارید واضح بیان کردن خواسته ها، پافشاری و جمع بودن حواس است. هر بار از چیزی غافل بمانید، ساختاری که توله بر آن تکیه دارد را متزلزل می کنید.
ایجاد اعتماد به نفس
سعی کنید شخصیتی در او شکل دهید که شامل آرامش، اعتماد به نفس و منطقی بودن در محیط های مختلف باشد. از طریق قرار دادن سگ های جوان در معرض محیط های جدید به طور مرتب، می توانید به آن دست یابید.
انتظارتان باید این باشد که توله رفتار درست را در محیط های جدید حفظ کند. اگر می خواهید سگ پرنده زنی شما در محیط های مختلف شکار موفق باشد، باید قادر به خوردن در محیط های ناآشنا و مملو از محرک های ناآشنا باشد.
او باید در هنگام سفر در هر وسیله نقلیه ای احساس راحتی کند، با استرس های ناشی از تغییرها کنار بیاید، وضعیت/محیط جدید را ارزیابی کند و واکنشی آرام و منطقی داشته باشد.
سگ پرنده زنی که قادر به کار در هر شرایطی باشد، سگی است که توانایی «بازیابی» در شرایط جدید را دارد (به عبارت دیگر، می تواند از تجربیات پیشین خود برای مقابله با استرس بهره بگیرد و بعد به شکلی قابل پیش بینی و مثبت واکنش نشان دهد). این توانایی از طریق قرار گرفتن در معض تجربیات و وضعیت ها مختلف شکل می گیرد.
تجربه در زندگی واقعی
توله باید در محیط هایی که از او انتظار کار دارید راحت باشد. توله را به مزارع، بوته زارها، جنگل های انبوه سیاه خروس- هر نوع محیطی که باید در آن همراهتان باشد- ببرید. حیاط مرتب و تزئین شده خانه جای خیلی خوبی برای تربیت سگی که قرار است از بینی اش برای تعقیب بوها استفاده و برای یافتن شکار در میان بوته های انبوه حرکت کند نیست.
آوردن شکار
توانایی طبیعی توله در آوردن شکار را از سنین پایین در او بیدار کنید. سگ هایی که در دوران تولگی چیزی را در دهانشان حمل نمی کنند به احتمال زیاد در بزرگسالی تمایلی به آوردن شکار پیدا نمی کنند.
به عنوان یک تمرین، می توانید عروسک های نرم را در خانه پرتاب کنید. حتما برای غریزه آوردن و نگه داشتن تشویق و پاداش در نظر بگیرید و هرگز او را تعقیب نکنید و چیزی را به زور از دهانش بیرون نکشید.
آوردن شکار
توانایی طبیعی توله در آوردن شکار را از سنین پایین در او بیدار کنید. سگ هایی که در دوران تولگی چیزی را در دهانشان حمل نمی کنند به احتمال زیاد در بزرگسالی تمایلی به آوردن شکار پیدا نمی کنند.
به عنوان یک تمرین، می توانید عروسک های نرم را در خانه پرتاب کنید. حتما برای غریزه آوردن و نگه داشتن تشویق و پاداش در نظر بگیرید و هرگز او را تعقیب نکنید و چیزی را به زور از دهانش بیرون نکشید.
صدا زدن
سگ را عادت دهید که هر وقت او را صدا می زنید بیاید. برای این کار روش های مختلفی هست، ولی قبل از آغاز تمرین رسمی، مطمئن شوید که این عادت به خوبی در او شکل گرفته است.
سگی که به خوبی به صدا زدن واکنش نشان دهد، به راحتی در محل شکار قابل کنترل است و صاحب یا مربی اش می تواند بدون نگرانی اجازه دهد سگ بیشتر از او فاصله بگیرد.
بودن در معرض پرندگان
توله را به میزان کافی در معرض پرندگان قرار دهید، بدون دخالت انسانی و بدون این که انتظاری از او داشته باشید. این پرنده ها می توانند پرورشی یا وحشی باشند.
فراموش نکنید هدف این است که اجازه دهید سگ به طور غریزی به پرنده واکنش نشان دهد. درست و غلط وجود ندارد، اما مواجه با پرندگان نباید او را دچار شوک کند.
مواجهه توله ریزه میزه با یک خروس جیغ جیغو شاید انتخاب درستی برای اولین مواجهه نباشد. اجازه دهید پرنده تعقیب کند یا به دهان بگیرد. سعی نکنید مواجهه او با پرندگان را در شرایط کنترل شده و برنامه ریزی شده انجام دهید و اجازه دهید غریزه طبیعی او نسبت به پرندگان شکوفا شود.
وقتی پای توله سگ ها در میان باشد، بهتر است به جای این که به آموزش های خاص بیندشید، به فکر ایجاد محیط آموزشی مثبت و ذهنی مقاوم و متعادل باشید.
توله مثل سفالی است که با دستانتان شکل می گیرد. اگر ملایم و متفکرانه با آن برخورد کنید، در نهایت شکل یک سگ شکاری جا افتاده را به خود می گیرد.
