من یک مشکل دارم. کل جماعت شکارچیان یک مشکل دارند. مدت ها همه به ما گفته شده برای این که شکار کنیم همه چیز باید بی نقص باشد.
جدیدترین لباس های استتاری، 20 استند درختی آماده و جدیدترین کمان را لازم داریم. همچنین برای این که یکی از گوزن ها را بزنیم به تصاویر دوربین راه دور از یک گوزن بزرگ در روز نیاز داریم و باید به جهت وزش باد توجه کنیم و اگر کمی هم با آن چه باید متفاوت باشد، در خانه بمانیم.
این ها چرت و پرت هستند و من کارم را بر این اساس انجام می دهم: پاییز گذشته، در 10 روز اول شکار در آیووا خود را به قوانین رایج شکار گوزن متعهد کردم.
اجازه دادم استندهای درختی و دوربین های راه دور همه چیز را مشخص کنند. حتی حس ششم خودم را هم فدای «روش درست» شکار کردم. در نتیجه، آن 10 روز نتیجه خاصی در پی نداشت. بدتر از آن، من و همسرم داشتیم از شدت ضعف و خستگی تلف می شدیم.
دوستم Jared Scheffler از شرایط ما خبردارد شد و توصیه کرد در هنگام طلوع بیدار شویم، قهوه ای بنوشیم و بعد با ماشین اطراف را بگردیم.
اگر توانستیم گوزن ببینیم، ماشین را پارک می کنیم و می رویم دنبالش. اگر نه- روی زمین- بدون برنامه ریزی به محل هایی که برای آهو خوب به نظر می رسند سر می زنیم. ما خودمان را از قید روش اول رها کردیم و آزادی حاصل از آن بسیار لذت بخش بود.
در همان چند محل اولی گوزن های زیادی را در محدوده شکار با کمان دیدیم. هیچ یک را فراری ندادیم. لذت را به شکارمان بازگرداندم و در نهایت یک گوزن بزرگ را در زمین های غیرخصوصی از فاصله 14 متری زدم، در حالی که همسرم کنار من روی زانوهایش نشسته بود. برای زدن آن نیازی به یک کامیون تجهیزات هم نبود.
لیست زیر در شرایط خاصی برای شکار گوزن دم سفید به کار می آید ولی نباید روی تک تک تصمیم های شما تاثیر بگذارد و در عین حال نباید به مانعی در برابر شکار تبدیل شود.
وقتی می خواهم شکار کنم- بدون توجه به جهت باد و چیزی که دوربین های راه دور نشان می دهند، یا بدون نشستن در استند درختی- خودم را از قید و بند رها می سازم، روی غرایزم متمرکز می شوم و فقط شکار می کنم. شما هم باید همین کار را بکنید.
استتار
امروزه کمتر پیش می آید شکارچیان حرفه ای گوزن با چیزی کمتر از جدیدترین لباس های استتاری و هماهنگ به شکار گوزن های بزرگ بروند. از این رو فکر می کنیم بدون خرید یک ست استتاری هماهنگ که صدها دلار قیمت دارد نمی توانیم شکار کنیم یا موفق شویم. اما این چیزی نیست جز کلیشه.
شکارچیانی بزرگی را می شناسم که این روزها با لباس های عادی به شکار می روند و گوزن های بزرگی را می زنند. در واقع بعضی ها بدون لباس استتاری شکار می کند.
یکی از آنها گفت: «وقتی شکار را شروع کردم، لباس های استتاری زیاد و سنگینی به تن می کردم. همه چیز به نحوی ناهماهنگ بود. گاهی یک جلیقه استتاری را روی یک ژاکت تک رنگ می پوشیدم. از همان اوایل پی بردم که استتار اهمیت خیلی کمی دارد. با لباس های ناهماهنگ گوزن های خوبی زدم.
«البته مثل بیشتر افراد در دنیای شکار، من هم به این فکر افتادم که به لباس های استتار گران و هماهنگ نیاز دارم. من یک ست لباس استتاری را از یک شرکت معروف خریدم. ولی ظرف دو سال متوجه شدم به اندازه لباس هایی که از قدیم به پوشیدنشان عادت کرده بودم موثر نیستند. فهمیدم که استتار از جهاتی بی فایده است. الگوهای پیچیده همیشه هم با محیط هماهنگ نمی شوند.»
«اگر یک طرح استتاری را 20 متر آن طرف تر بگذارم و بتوانم آن را با حالتی دایره وار بچرخانم، در مقایسه با لباس رنگ پریده ای که در همان فاصله است و می چرخد بیشتر معلوم است.
این را یک روز تصادفا به خودم ثابت کردم. یک پیراهن چهارخانه به رنگ نارنجی تند تنم بود و خیلی گرمم شد. آن را در آوردم و روی یک شاخه آویزان کردم.
وقتی برای یک لحظه چند قدم از آن فاصله گرفتم نتوانستم آن را ببینم. وقتی در نهایت پیدایش کردم فهمیدم چه چیزی را یافته ام. این رنگ تا به امروز رنگ مورد علاقه ام برای شکار در اواسط فصل است.»
«به عقیده من، حرکت در موقع نامناسب اولین چیزی است که جایتان را لو می دهد. گوزن ها تا حدی چیزها را سیاه و سفید می بینند و فقط قادر به دیدن چند رنگ هستند.
اگر پنهان باشید و در موقع نامناسب حرکت نکنید، به طورمعمول متوجه حضورتان نمی شوند.»
Ferenbaugh عقیده دارد راحتی کلید شکار موثر است. از این رو بر خلاف جریان عمل می کند و چیزی را می پوشد که در
يکي از بزرگ ترين چالش هايي که شکار با آن روبروست اين است که افراد به خاطر خيلي سخت يا خيلي گران بودن اين ورزش وارد آن مي شوند.
Zach Ferenbaugh مي گويد: «بياييد فرض کنيم
بچه 14 ساله اي هست که شکار نمي کند. پدر و پدربزرگش هم همين طور. به همين دليل کسي نيست که شکار را به او ياد بدهد.
او مي خواهد شکار کند، ولي در تلويزيون مي بيند که مردم از روي استند درختي شکار مي کنند. فکر مي کند بايد براي شکار آموزش ببيند، جواز شکار، کمان، لباس استتار، استند درختي، سنگر زميني و غيره را بخرد.»
«اين طرز تفکر موانع متعددي بر سر راه او ايجاد مي کنند. تنها چيزي که نياز داريد يک جواز شکار، کمان و تجهيزات جانبي است و بعد از آن مي توانيد برويد شکار گوزن.
براي زدن گوزن به آن همه چيزي که تلويزيون نشان مي دهند نياز نداريد. نه هر گوزني، يک گوزن بالغ. فکر مي کنم عده زيادي شکار را زيادي پيچيده مي بينند، تا حدي که وارد شدن به جنگل هم عملا دور از دسترس به نظر مي رسد.»
«بله، گوزن هاي خيلي خوبي را از روي زمين زده ام، ولي موفقيت اصلي من چيزي است که از هر شکار مي آموزم. با شکار از روي زمين شايد ده برابر بيشتر چيز ياد مي گيرم. مثلا وقتي 10 محل مختلف را در يک روز مي بينم، جاهاي پرحاصل و بي حاصل را به راحتي مقايسه مي کنم و بعد دست به کار مي شوم.»
به عقيده او، وقتي حساب کار شکار روي زمين دستتان بيايد، اين روش کارآمدتر و پرحاصل تري براي شکار خواهد بود. در عين حال، او زاويه تيراندازي از روي زمين را ترجيح مي دهد.
Zach Ferenbaugh مي گويد: «بياييد فرض کنيم
آن احساس راحتی دارد. او می گوید: «پارسال یک جلیقه fleece و زیرش یک سوییت شرت پشمی مرینوس و تک رنگ می پوشیدم. وقتی راحت باشم بهتر شکار می کنم و این لباس های ارزان خیلی راحت و کاربردی هستند.»
«در عین حال دوست دارم با محیط همسان باشم. اگر بخواهم در میان درخت های سرو و کاج شکار کنم، هیچ چیز بهتر از پیراهن چهارخانه سبز نیست.
اگر قصد شکار در میان علف های خشک را داشته باشم، می توانم یک لباس گرم تنم کنم. خرید لباس استتار برای زیستگاه های مختلف هزینه بردار خواهد بود، ولی پوشیدن یک لباس برای همه زیستگاه ها زیاد موثر نیست. لباس های روزمره با قیمت معمولی شما را قادر می سازند که راحت و ارزان با محیط سازگار شوید.»
استند درختی
Scheffler قبلا از روی استند درختی شکار می کرد، ولی 2019 دهمین سال متوالیست که فقط از روی زمین شکار می کند. او از خیلی جهات به شکارچی تواناتر و موفق تری بدل شده- و این افسانه که برای زدن گوزن های بزرگ باید از استند درختی شکار کنید را بی اعتبار می کند.
Scheffler این گونه توضیح می دهد: «در مقایسه با زمانی که از روی استند شکار می کردم گوزن های بیشتری می بینیم و بیشتر یاد می گیرم.
وقتی بخش بزرگ تری از زمین را پوشش دهید، چیزهایی را می آموزید که در حالت ساکن ممکن نیست. مهم تر از همه، می توانم جاهای خوب و بد را تفکیک کنم و کارم را در جاهای پرحاصل انجام دهم. انعطاف پذیرتر هم شده ام.
اگر با شکارچی دیگری برخورد کنم زیاد مشکلی برایم ایجاد نمی شود. می توانم خودم را با شرایط سازگار کنم یا برای شکار به جای دیگری بروم.
شکار از روی زمین آزادی خیلی بیشتری به شما می دهد. اگر کمی آن طرف تر گوزنی را ببینم، روی زمین هستم و آماده کار. بارها توانسته ام با دیدن گوزن در دوردست خودم را در موقعیت مناسب قرار دهم، چون اگر شرایط حکم کند خیلی بی پروا شکار می کنم.»
Ferenbaugh هم ثابت می کند که برای رسیدن به موفقیت بزرگ همیشه به استند نیاز ندارید.
او می گوید: «به نقطه ای رسیدم که شکار بوقلمون برایم اولویت بیشتری پیدا کرد. برای شکار بوقلمون فقط تفنگم را بر می دارم و روی زمین راه می روم.
حتی تا وقتی صدای بوقلمون را نشنیده ام نمی ایستم و به حرکت ادامه می دهم. شکار گوزن از روی استند داشت خیلی تکراری می شد. برای همین شکار از روی زمین را شروع کردم. بدین طریق شکار دوباره لذت بخش شد و در عین حال خودم را خیلی تواناتر حس کردم.»
فناوری تیروکمان
Scheffler سال هاست فقط با کمان longbow شکار می کند. او دلایل خود برای تعویض کمان کامپاند با کمان سنتی را با ما در میان می گذارد:
«من فقط از روی زمین شکار می کنم. بدون شک کمان های سنتی برای این سبک شکار بهترند. سادگی آنها شگفت آور است. یک چوب خم شده دارید، یک تیر و یک سر نیزه. همه چیز ساده است. در عین حال تیراندازی با آن سریع تر است.
وقتی تصمیم به تیراندازی می گیرم، یک یا دو ثانیه طول می کشد که تیر از کمان رها شود، در حالی که این مدت در کامپاند به خاطر ساختار فیزیکی آن حداقل سه ثانیه طول می کشد. حتی پیچیده تر هم هست. اگر عجله کنید مشکلات زیادی پیش می آید.»
«وقتی روی زمین با گوزن دم سفید رو به رو می شوم، آنها به طور معمول زیاد صبر نمی کنند. هر ثانیه ارزشمند است. کمان سنتی شانس من برای زدن آن را بالا می برد.
فکر نمی کنم اگر از کامپاند استفاده کرده بودم می توانستم دو گوزنی که بزرگ ترین شکارهای من در زندگی بودند را شکار کنم. همچنین، کمان longbow با فیزیک بدن من سازگاری بیشتری دارد.
می توانم در زاویه ای نزدیک تر به زمین باشم و در حالت اریب و در برخی موارد، حتی افقی تیراندازی کنم. بدین طریق بدنم در حالت بدن یک شکارچی قرار می گیرد و دیدن آن برای گوزن دشوارتر می شود. من آن نام آن را حالت «گربه ای» می گذارم.»
«پنهان ماندن را هم به آن اضافه کنید. کمان های سنتی خیلی بی سرو صدا شلیک می کنند. نکته منفی این است که در اکثر مواقع، کمان های سنتی در مقایسه با کامپاند در فاصله های زیاد دقت کمتری دارند. برای من، مزایایی که پیش تر برشمردم مهم تر هستند.»
دوربین راه دور
آیا این دوربین ها واقعا ضروری هستند یا فقط جا می گیرند و پولتان را هدر می دهند؟ Scheffler چنین می گوید:
«من آخرین بار در سال 2006 یا 2007 از دوربین راه دور استفاده کردم. بدون شک ابزار بسیار خوبی است و مزایای خاصی دارد، ولی راز آ لودگی و این که ندانم چه چیزی آن جاست برای من لذت بخش تر است.
در عین حال، دوربین های راه دور ممکن است روی یک گوزن یا یک موقعیت قفل شوند. این همیشه خوب نیست. مثلا وقتی فردی می آید و گوزنی که شکارچی دیگری نشان کرده را می زند دعوا راه می ا فتد.
«همچنین ممکن است دوربین روی اطلاعات قدیمی تنظیم شده باشد. هر سال همه چیز تغییر می کند و جایی که سال گذشته در آن شش شکارچی شکار می کردند ممکن است امسال هیچ کسی نباشد. صرف نظر کردن از دوربین های راه دور و بررسی پیش از موعد، باعث می شوند بتوانم همه چیز را آن طور که هستند ببینم، نه آن طور که بودند.»
بادهای بی نقص
به ما یاد داده اند که وقتی جهت وزش باد به نسبت محل قرارگیری استند مناسب نباشد شکار نکنیم. بنابراین اگر برای آن جهت وزش استند مناسبی در اختیارمان نباشد نباید شکار کنیم. یا این که شکار کنیم؟
Scheffler می گوید: «مسلما قضیه باد را به طور کلی رد نمی کنم. فقط اجازه نمی دهم به من دیکته کند شکارم را انجام دهم یا ندهم یا این که کجا شکار کنم.
من روی زمین هستم. می توانم بهترین راه را به زمین های عمومی یا حتی یک محل خاص بیابم. همچینن، در هنگام حرکت به سوی گوزن، خیلی اوقات از زیر تاثیرات باد در می روم.
نزدیک شدن به گوزن هایی که در مکانی نشسته و استراحت می کنند به طور معمول به طور مستقیم در جهت باد ممکن نیست. بیشتر اوقات لازم می شود در خلاف جهت یا حتی تا حدی در مقابل باد قرار گیرم تا بتوانم کارم را انجام دهم.»
«اگر متوجه شوم محل خوبی است، شکار در آن را به خودم اجبار می کنم. اثرات باد را به نحوی کنترل خواهم کرد. به طور معمول آن مکان برای مدت زیادی خوب نیست و اگر سه تا پنج روز برای بهترین جهت وزش منتظر بمانم فرصت را از دست می دهم.»
یکی از مهم ترین عوامل موفقیت در محل شکار زمان است. این که می گویند «گوزن را در تختتان نمی توانید شکار کنید» به طور کامل درست است. باید آنجا باشید. اگر اجازه دهید بعضی عوامل مانع کارتان شوند، زمانتان در محل شکار را از دست می دهید.
امیدوارم این تجربه ها شما را به فکر وادارد و کمک کند تا شکار گوزن را از زاویه دیگری ببینید.
پاییز امسال، به خصوص اگر با روش های کلیشه ای موفقیت کمی دارید، پیشنهاد می کنم خودتان را از قید آنها رها سازید و آزادی بی پایان را تجربه کنید. فقط شکار کنید
