Jackson Tony نواحی کوهستانی پاکستان را میگردد. جایی که شکار زندگی ساکنان محلی را به کلی تغییر داده و تحوالت اجتماعی به دنبال داشته است.
2020 July - Magazine Shooter Riffle
کشور پهناور پاکستان با جمعیتی بالغ بر 212 میلیون نفر، مساحتی در حدود 548 کیلومتر را در بر گرفته، از شرق با هند، از غرب با افغانستان، از جنوب غرب با ایران و از شمال شرق با چین همسایه است و 1046 کیلومتر خط ساحلی دارد.
رشته کوه مرتفع و پهناوری شمال کشور را در بر گرفته و رود سند و شعبات آن از کشمیر تا دریای عرب جاری هستند.
آب و هوای این کشور گرمسیری تا معتدل است. از این رو می تواند فرصت بسیار خوبی برای شکار حیوانات شکاری مرسوم یا شکار در میان بوته ها در مناطق گرم تر و شرایط مساعدتر را فراهم کند.
در اینجا شکارچیان سخت کوش کوهستان امکان شکار بزکوهی هیمالیا، گوسفند آبی هیمالیا و مارخور را می یابند. اگر به دنبال هوای گرم تر و شرایط مساعدتری هستید می توانید قوچ اوریال و بز وحشی ترکمن را بزنید.
گرازهای وحشی خیلی بزرگ هم فرصت بسیار خوبی برای شکار فراهم می سازند. البته محلی ها کاری با آن ها ندارند. این گرازها را می توانید به روش کمین یا انتظار شکارکنید، ولی امکان برنامه ریزی برای دسترسی به گله ها هم وجود دارد.
در عین حال باید بدانید که حفاظت از طریق شکار تروفه در پاکستان بسیار موفق بوده و خیلی خوب است که می بینیم زندگی خانوارهای ساکن در چنین مناطقی رونق گرفته است.
میزان متوسط سواد در این کشور 33 درصد، ولی در گلگت-بلتستان، جایی که اکثر این شکارها روی می دهد، 90 درصد است. حدود 80 درصد درآمد حال از جوازهای شکار مستقیم به روستای مربوطه می رسد و 20 درصد باقی مانده به زیرساخت ها اختصاص می یابد. در نتیجه بومی ها حیات وحش را دوست دارند و آن را حفاظت می کنند.
مهم ترین حیواناتی که از طریق شکار تروفه نجات یافته اند، کل های عظیم الجثه مارخور هستند.کل های مارخور که زمانی در آستانه انقراض بودند، از زمان آغاز برنامه های شکار با سرعت بالایی بازیابی شده اند. این روزها اگرجای مارخورها را بدانید، با دوربین چشمی خوب می توانید آنها به طور مرتب ببینید.
جوازهای شکار بسیار گران هستند و قیمتشان هر دو سال یک بار افزایش می یابد. در عین حال در تعداد محدودی صادر می شوند و به افرادی تعلق می گیرند که بیشترین پول را بپردازند.
این دارایی برای روستاها بسیار سودآور است. در نتیجه این حیوانات راحفاظت و حمایت می کنند و شکار غیرقانونی تا حد بالایی ریشه کن شده است.
این روش حفاظتی در مورد حیوانات دیگری هم به کار گرفته شده، به ویژه پلنگ برفی. این گونه با این که برای دامداران محلی مشکل ایجاد می کند، برای این که جایگاه حفاظتی روستا از دست نرود تحت حفاظت قرار دارند.
راهنمای Henry Skeffington عکسی از یک پلنگ برفی نیمه کور را به او نشان داد که گاو شیرده او را کشته بود. اما با اطلاع از این که مبلغ به دست آمده از جواز شکارچی بعدی آن را جبران خواهد کرد، با خوشحالی اجازه می داد پلنگ از دام هایش تغذیه کند.
شکار در کوهستان
شکارهای کوهستانی همگی در گلگت-بلتستان انجام می شوند-بخش شمال غربی پاکستان که محل تلاقی مهم ترین رشته کوه های آسیا یعنی هیمالیا، کاراکروم و هندکوش است.
این ناحیه برای شکارچیان جدی و سخت کوش کوهستان جالب ترین و مهم ترین منطه است. با این حال به آمادگی جسمانی خیلی خوبی نیاز دارید.
Henry Skeffington ، عضو Real Big 5، برای شکاربزکوهی هیمالیا، طی سه روز مسافت 93 کیلومتری را در ارتفاع 3600 تا 4500 متری پیمود و از ارتفاعات بالا رفت. برای شکار مارخور هم به چنین کوششی نیاز دارید ولی شکار گوسفند آبی می تواند از این هم سخت تر باشد.
اکثر اوریال ها و بزهای وحشی ترکمن در نواحی صحرایی یافت می شوند. جاهایی که زیاد ناهموار یا مرتفع نیستد، ولی پیاده روی های طولانی و برخورداری از آمادگی جسمانی مناسبی را می طلبند- با این که می توان آن را در دسته شکار کوهستانی قرار داد، شرایط این نواحی بیشتر به ترکیه و اسپانیا شبیه است تا آسیا.
مارخور
فصل شکار: 10 مهر تا 10 اردیبهشت
مارخور که به لطف حفاظت از انقراض نجات یافت-در یکی از موفق ترین پروژه هایی که از راه کنترل شکار در پاکستان انجام شد-بازگشت پیروزمندانه ای داشت. هر ساله شش جواز صادر می شود و در مزایده های سالانه گیلگیت به افرادی تعلق می گیرد که بالاترین پیشنهاد را می دهند.
مارخور که بزرگ ترین گونه بز به شمار می رود، قدش تا شانه به 106 سانت و وزنش به 90 تا 110 کیلو می رسد. شاخ هایش می تواند تا 6/1 متر رشد کند. نرهای قوی هیکل ریش سیاه و یال پشمالویی با موی بلند تیره دارند.
آنها به خاطر قلمروهای خطرناک و صعب العبوری که در آن می زیند، در میان شکارهای تروفه سخت ترین هدف به شمار می روند. این بزها بی نهایت چابک و هوشیار هستند و در حین عبور از صخره ها با قوانین جاذبه می جنگند. مارخور حریف ارزشمندی است که قدرش را کسی جز شکارچیان مصمم نمی دانند.
مارخور پنج زیرگونه دارد و بزرگ ترین آن گونه کشمیری (Capra falconeri cashmeriensis) است که شاخ هایش نسبت به گونه آستور (Capra falconeri) کمی کوچک ترند ولی معمولا از نظر قد و وزن کمی بر آن می چربد.
Real Big 5 با افراد مهمی در گیلگیت-بالتیستان در ارتباط است و از این رو توانسته به یکی از چند جواز معدود برای شکارهر یک از این گونه ها دست پیدا کند.
توصیه های اصولی
کالیبر تفنگ
کالیبرهای معمولی 270 و بالاتر. البته اوریال ها تقریبا کوچک و ظریفند و با کالیبرهای کمتر قابل شکار هستند. برای گیلگیت-بالتستا وینچستر مگنوم 300 یا کالیبرهای مشابه بسیار خوبند. زیر 270 به کارتان نمی آید.
لباس
برای هوای سرد آماده باشید و مثل همیشه چند لایه لباس بپوشید. باید بوت های خوب و مناسبی بپوشید. در عین حال بک‌پک، دوربین چشمی خوب و عصای کوهنوردی هم لازم است.
محل خواب
در طول سفر می توانید در چادر یا کلبه های چوپانی بسیار بدوی مستقر شوید. بنابراین همراه داشتن تشک بادی حرارتی و کیسه خواب ضروری است.
غذا
غذاها بسیار خوب هستند. دال عدس و کاری غذای روزانه را تامین می کنند، البته اگر زیاد تند نباشند.
تاکسیدرمی
توصیه می کنم قبل از ارسال شکار به کشورتان، آن را به یک تاکسیدرمیست محلی بسپارید تا به آن نمک بزند و پوست را آماده کند.
انعام
تیمی از دستیاران در طول شکار با شما همراهند و هر یک از آنها ممکن است انتظار انعام داشته باشند- همچنین باربرها، راهنماها، سرآشپزها، شکاریاب‌ها و نگهبان حیات وحش که باید مطمئن شود حیوان پیری شکار شده است. هیچ یک انعام زیادی نمی خواهند؛ کل انعام چیزی حدود 400 دلار خواهد بود.
امنیت
از این نظر ممکن است دچار مشکل شوید، اما اوضاع رو به بهبود است. در گیلگیت- بالتستان از برخورد گرم و دوستانه و امنیت برخوردارید. به هر حال در این کشور با خطرات امنیتی مواجه هستید.
بیمه خوبی که شامل Rip Cord یا Global Rescue باشد ضروری است. زیرساخت ها ممکن است ضیف باشند ولی پاکستان یکی از بهترین مکان ها برای شکارچیان مصمم کوهستان هاست. پاکستان کشور شگفت انگیزی است و مردم خوش برخورد و غذاهای خوش طعمی دارد
اوریال
فصل شکار: اواخر بهمن تا اواخر اسفند
اوریال نوعی موفلن و گوسفند به نسبت کوچکی است، اما شش زیر گونه آن از نظر اندازه اندکی باهم متفاوتند. زیرگونه Panjab و Brandford وزنشان حداکثر به 40 کیلو می رسد، اما وزن بزرگ ترین زیرگونه یعنی Transcaspianمی تواند به 90 کیلو برسد. از میان شش گونه اوریال، چهار گونه را می توانید در پاکستان شکار کنید.
پرطرفدارترین اوریال در پاکستان اوریال Ladakh است. Ladakh یکی از گونه های بزرگ اوریال است که در کوهستان کاراکروم می زید و به خاطر پرشیب بودن جاهایی که در آن دیده می شود بسیار مورد توجه است.
در حال حاضر برای شکار آن هیچ جوازی صادر نمی شود، اما به عقیده Real Big 5 یک یا دو جواز در سال های آینده صادر خواهد شد و آنها در جایگاهی هستند که بتوانند یکی را برای شکارچی متقاضی دریافت کنند.
زیرگونه Panjab و Brandford/بلوچی کوچک ترند و وزنشان می تواند تنها تا 40 کیلو بالا برود. اوریال Brandford در جنوب پاکستان و در ایالت سند دیده می شود و شکار آن را می توانید به راحتی با بز وحشی ترکمن، گونه کوچکی از bezoar که در ترکیه یافت می شود، ترکیب کنید.
برای شکارچیانی که وقت اندکی در اختیار دارند، شکار اوریال Panjab در اسلام آباد انتخاب خوبی است. شکار هیچ یک از زیرگونه های کوچک اوریال چندان دشوار نیست، چون جوامع محلی با دقت آنها را زیر نظر دارند و هر یک را می توانید تا حدی به راحتی در یک شکار سه روزه بزنید.
اوریال افغان یکی از زیرگونه های بزرگ تر است و بیشتر در افغانستان یافت می شود ولی پاکستان تنها جایی است که می توانید جواز شکار آن را بگیرید است.
افراد زیادی به دنبال این جوازها هستند و قیمت کمی هم ندارند. از این رو دریافت آن برای Real Big 5 ساده نیست. این گوسفند وحشی در دامنه های هیمالیا قابل شکار است و زدن آن به اندازه اوریال Ladakh دشوار نیست.
بزکوهی ترکمن
bezoar و این گونه که نسبت به کوچک تر است و رنگ روشن تری دارد، به خاطر شباهت زیادشان گاهی با هم اشتباه گرفته می شوند.
حتی عده ای زیرگونه سومی را هم در نظر گرفته اند: بز صحرایی ایرانی که در ایران و در حدفاصل محدوده زیست bezoar در ترکیه و بز وحشی ترکمن یافت می شود.
بز وحشی ترکمن معمولا کوه های نواحی صحرایی با ارتفاع حداکثر 3350 متر در بلوچستان و جنوب شرق سند را ترجیح می دهند، ولی در ساحل مکران در ارتفاع هم سطح دریا هم دیده می شوند. این بزها گله زی هستند و از برگ ها و بوته ها تغذیه می کنند- آنها ساکنان حقیقی صحرا هستند.
شکار این بزهای وحشی دشوار است. آنها در ماه های گرم تر سال شب ها فعالیت می کنند و در فصل بارندگی فحل می شوند. در طول این مدت فقط در اول طلوع و اول غروب خود را نشان می دهند.
سفر
پرواز مستقیم لندن به اسلام آباد با Pakistan Airlines حدود هفت ساعت طول می کشد، ولی از آنجایی که شکارچیان باید تفنگشان را حمل کنند، پرواز به استانبول با Turkish Airlines توصیه می شود.
در حال حاضر امکان اجاره اسلحه از نواحی بومی وجود ندارد. با این حال حمل اسلحه مشکلی ایجاد نمی کند. البته گاهی لازم است 50 دلار خرج کنید تا کاغذبازی ها کمی سریع تر انجام شوند!
ملاقات اولیه با شکارچی در فرودگاه اسلام آباد انجام می شود و اگر قصد شکار در شمال را داشته باشید، از طریق یک پرواز داخلی به گیلگیت-بالتستان و یا برای شکار اوریال یا بز وحشی ترکمن به سمت جنوب می روید.
در پاکستان از اول تا آخرسفر تحت مراقبت هستید و هرگز تنهایتان نمی گذارند. وسایل نقلیه مختلفی موجودند، ولی بطور معمول جیپ یا دو دیفرانسیل هستند.
بخش بزرگی از شکار با پای پیاده انجام می شود، اما بعضی جاها هم می توانید در نزدیکی جاده شکار کنید.
Henry Skeffington و همراهش ترجیح می دهند در نواحی دوردست شکار کنند تا شکارحقیقی را تجربه کنند و به جاهایی بروند که زیاد در آنها شکار انجام نمی شود یا عاری از ورود هر شکارچی دیگری هستند. Real Big 5 به طور مرتب شکارچیان را به نواحی جدیدی می برد که تازه باز شده اند. این تجربه شکار بسیار خوبی را برایتان فراهم می کند.
