کبک دري نماد حيات وحش استان چهارمحال و بختياري

(از جهانگیری ).

 نوعی دیگری است از کبک که به جثه از دیگر کبکان کلان تر و به رنگ بهتر باشد و چون این نوع کبک در درهٔ کوه بسیار یافته می شود آن را دری می خوانند. (از غیاث )

 کبکهائی که در میان درهٔ کوه پرورش می یابند و بسیار بزرگ،  به قدر خروسی می شوند. (از آنندراج ) (از انجمن آرا).

 کبک دری «که به غلط نام آن را به فرهنگ و زبان دری نسبت می دهند در واقع وجه تسمیه این نام در کلمه ی گویش «دِر» بمعنی بلندی کوه گرفته شده است یعنی کبکی که جایگاه و لانه اش در بلندی کوهستان است». (حموله داودی، ۱۳۹۳: ۶۶۲)

1- کبک دری

کبک دری از پرندگان شاخص مناطق کوهستانی و در معرض تهدید کشورمان محسوب می شود. این گونه به زمستان های سخت کوهستان سازگاری پیدا کرده و زیستگاه آن محدود به مناطق صخره ای و صعب العبور کوهستانی است که در زمستان های سرد به ندرت مهاجرت می کند.

اين پرنده که داراي جثه بسيار بزرگ است بیشتر در کوهستانهاي مرتفع زندگي مي کند و در زمستان بندرت تا حد رويش درختان پايين مي آيد.

  جثه ای حدود 2 الی 3 برابر کبک معمولی دارد ، بسیار محتاط است، و اغلب با جفت خود، درقله های مرتفع صخره ای و پرتگاههای تند و پرشیب با گیاهان کم و پراکنده، و درارتفاعات بیش از 3500 متری زندگی می کند.

 کبک دری پرنده ای است بی نهایت محتاط که اغلب پس از احساس خطر مسافت زیادی را پرواز می کند. این پرنده بسیار خجالتی بوده و به اندازه سایر ماکیان اجتماعی نیست و  بیشتر جفت جفت دیده می شود.

 این پرنده دارای بال های گرد و کوتاه بوده به همین دلیل ترجیح می دهد به جای پریدن با سرعت بدود در هنگام پرواز با صدای انفجار مانندی بال های خود را می گشاید و بیشتر به صورت بال باز از نقطه ای مرتفع به پایین می پرد.

 مسیر پروازش به سمت بالا(افزایش ارتفاع)، کم و به سمت پایین(کاهش ارتفاع)، زیاد است که در هنگام احساس خطر با  سوت زدن های ممتد(بیشتر نرها سوت می زنند) یکدیگر را از خطر آگاه کرده در یک لحظه در جای خود میخکوب می شوند.

 در حالی که با تمام دقت اطراف خود را نگاه می کنند اگر شدت خطر را نزدیک احساس کنند با سرعت می دوند و خود را به صخره ها