
می توانید من را فردی از مد افتاده تصور کنید. بله، پیر هستم ولی روش های مدرن صید چاب (ماهی سفید رودخانه ای) و زردپر را دوست ندارم.به موثر بودنشان شکی ندارم، ولی کمپ زدن در کنار آب، کاشتن چند چوب، استفاده از زنگ، بیوی و بویله برای من جذابیتی ندارد. به غیر از این، من صدها زردپر و ماهی سفید رودخانه ای را با روش های سنتی مورد علاقه ام صید کرده ام.
مشکلی با افرادی که روش های مدرن را ترجیح می دهند ندارم، ولی خیلی وقت گیر هستند و در عین حال برای این ماهیگیر پیر خسته کننده هستند! ا
بیشتر ماهی هایی به اشتراک گذاشته شده که در رسانه های اجتماعی می بینم، در شب صید شده اند. توسط ماهیگیرانی که با صدای بلند زنگ ساعت بیدار شده و از کیسه خوابشان بیرون آمده اند و امیدوارند که قلاب
هنوز در دهان ماهی باشند، ماهی که به سختی برای آزادی تلاش می کند.
البته که امکان آزاد شدن ماهی پایین است، چون به طور حتم به یک چوب کپور، یک چرخ بزرگ freespool با نخ 15 پوند وصل شده و یک قلاب سایز شش در دهانش است. به نظرتان آشنا نیست؟
خب، بگذارید یک روش جایگزین را به شما معرفی کنم که هزینه زیادی ندارد، زمان کمی می خواهد و به طور حتم شما را سریع تر به نتیجه می رساند.
کاری کنید که در تمام طول روز ماهی ها به طعمه نوک بزنند
برای من، ماهیگیری یک تفریح روزهنگام است. به این خاطر که بیشترین لذت را از بودن در طبیعت و مشاهده برکات آن می برم.

یک کیف کوچک، شامل لوازم ضروری مثل قلاب، نخ و سوزن طعمه زنی را همراه خود ببرید.

یک جفت سرب بزرگ را باید حدود 15 سانت بالاتر از قلاب ببندید
بخش های بی سروصدا در رود که ماهیگیران کمی به آن مراجعه می کنند اولین انتخاب من هستند، حتی اگر ماهی هایش کوچک باشند و عکس آنها در مجلات هفتگی چاپ نشود.
یکی از جالب ترین چیزها در این بخش از رود که برای نوشتن مقاله در آن ماهیگیری کردیم، این است که مکانی عالی برای زاد و ولد پرندگان مهاجر و بومی به شمار می رود.
نی های بلند و جگن ها در آن طرف ساحل پدیدار هستند. باد در حال عبور از آنها زوزه می کشد و صدایی گوش نواز از سایش جگن ها و نی ها به گوشتان می رسد. صدای کوکوها را می نوشید و قرقی ها، بازهای کوجک و سنقرها را به طور مرتب می بینید.
البته مرغ های ماهی خوار چابک را هم نباید از قلم بیندازیم. آنها اغلب روی شاخه ای نزدیک به آب می شینند تا برای گرفتن یک ماهی بدشانس آماده شوند.
برگردیم به ماهیگیری… رول کردن گوشت چیز جدیدی نیست. در واقع خبرگانی این تکنیک را در جایی که آبی بسیار شفاف و بستری پرسنگ داشت و پوشیده از علف های آبزی بود به تکامل رساندند.
ماهیگیری من بیشتر در آب های عمیق تر و آرام تری انجام می شود که پوشش علفی کمتری دارند، شاخه های کم عمق هم ایده آلند.
در واقع، پربارترین محل در هنگام تهیه این مقاله، یک رود باریک و پرعلف، با عمق فقط 1.2 متر بود که جریانی تند و برای ماهی ها سرپناه داشت. یک مکان عالی برای شرایط تابستانی.
بیشتر ماهیگیران ترجیح می دهند که قلاب شمار 4 را با پیچیدن سیم سربی روی بدنه قلاب، آن را وزنه دار کنند و گوشت را بدون وزنه اضافی و به طور مستقیم روی قلاب بزنند.
افراد دیگری مثل من، ترجیح می دهند از سرب SSG یا AAA چند سانت بالاتر از قلاب شماره 6 بپیچند، آن را به سمت بالای جریان پرتاب کنند، نخ را زیر نظر بگیرند و منتظر نوک ماهی باشند. حرکات ناگهانی یا نوک ها را می توانید به طور مستقیم با انگشت اشاره حس کنید.
نخ را می توانید محکم یا به طور نسبی آزاد نگه دارید. حتما یادتان باشد که اگر نخ سفت باشد، احتمال این وجود دارد که ریسه قوس بردارد و بچرخد. این موضوع اغلب اوقات باعث خارج شدن ریسه از محدوده مناسب برای صید می شود.
باید ریسه را به طور مرتب بر اساس ویژگی های محل ماهیگیری

نکته مهم
در هنگام استفاده از گوشت رول شده، نخ برید بسیار موثرتر از نخ تک رشتهای نایلونی است و باعث میشود هر نوکی که به طعمه زده میشود را حس کنید. در نتیجه شانستان برای تشخیص نوکهای ماهی و صید این ماهیها بالا می رود

و سبک ماهیگیری، با اضافه یا کم کردن تعداد سرب ها تنظیم کنید.
سرب مورد علاقه ری والتون، پلاستیسین رنگ پریده است. این سرب خیلی ارزان است و اگر به جایی گیر کند و از دست برود متضرر نمی شوید. یادتان باشد که گوشت کل قلاب را گرفته است. از این رو کمتر پیش می آید که قلاب به جایی گیر کند.
لوازم ساده
حالا بپردازیم به لوازم مورد نیاز. در یک کلمه، خیلی کم! یک چوب، چرخ، چاک، یک ساک کوچک برای حمل ماهی های صید شده، طعمه، غذا، ترازو و دوربین. یک جفت ودر که تا زیر سینه یا بالای ران باشد، در آب های کم عمق و پرعلف، جایی که ممکن است
ماهی ها در میان علف ها گیر کنند، به کارتان می آید.
ماهی سفید و زردپر خیلی اوقات این کار را انجام می دهند و انجام مبارزه ای شدید با آنها، به طور معمول بهترین را برای گرفتن آنها پیش از گریزشان به سمت علف هاست. یک حمله قاطعانه!
هر چرخ سایز 4000 خوب است. نخ باید تا لبه قرقره پر شود. نخ مورد علاقه من، نخ برید 18 تا 20 پوند است و به انتهای آن یک لیدر نایلونی 1.8 متری می بندم که محل اتصال قلاب و وزنه هاست.

آماده حرکت و ماهیگیری در بخشهای زیادی از رود باشید تا در صید به موفقیت برسید

من نخ برید را ترجیخ می دهم، چون یهتر در آب پیداست، بهتر صاف می شود و به من اجازه می دهد نوک ها را بهتر حس کنم. چوب های quivertip مثل Korum Neoteric Power Quiver به طول 3.65 متر که قوی اما حساس هستند را ترجیح می دهم. در آب های باریک و پرعلف که انتظار ماهی های بزرگی را در آنها دارم، از چوب های 3.35 فوتی با قدرت خم شدن 900 گرم را به کار می برم.
یادتان باشد که ماهی سفید رودخانه ای ، زردپرهای قدرتمند و کپورهای بزرگ رودخانه ای بزرگ نخ را با قدرت زیادی می کشند و لوازم شما را به بوته آزمایش می گذارند.
یک طعمه ارزان
برای طعمه، اولین انتخاب من Spam خالص و بدون اسانس یا کالباس ساده است. البته اگر بخواهم روراست باشم، هر گونه بویله یا پلت وقتی دور قلاب را بگیرد موثر است. با این حال Spam همیشه


انتخاب اصلی من است. Spam طعمه ای بسیار عالی است و باعث شده تعداد زیادی ماهی را در نقاط مختلف کشور بگیرم.
به طور معمول گوشت را به صورت لوله ای می برم و روی قلاب را با آن می پوشانم. گاهی هم از Korum Meat Screw روی ریسه مویی استفاده می کنم.
بیشتر وقت ها، لشماهی بدون این که گیر بیفتد، گوشت را از
قلاب جدا می کند و می خورد. برای همین، وقتی قلاب زیر گوشت مدفون باشد ماهی های بیشتری می گیرم، چون قلاب گوشت را روی خودش نگه می دارد.
اگر ماهی گوشت را نگرفت، دوباره می توانید آن را پرتاب کنید. از یک قوطی می توانید طعمه های زیادی دربیاورید. برای این مقاله یک قوطی کافی بود و حتی اضافه هم آمد.
روش زدن گوشت به قلاب

نوک قلاب را در قسمت بالای یک تکه کوچک گوشت فرو کنید

قلاب را محم فشار دهید و بچرخانید تا بدنه قلاب رو به بالا قرار گیرد.

بدنه قلاب را در گوشت فروکنید، تا جایی که فقط خم قلاب از گوشت بیرون بزند
آن را به یک طعمه متحرک تبدیل کنید
نوک ها به اشکال مختلفی ظهور می یابند. با توجه به این که گوشت دارد به آهستگی در جریان حرکت می کند، نخ ممکن است بالا بیاید، ناگهان متوقف شود یا کششی محکم را حس کنید- در همه این حالت ها ممکن است لازم باشد به نخ شوک بدهید.
این یک روش دیداری در ماهیگیری است. برای هر پرتاب باید تمرکز داشته باشید و بتوانید پرتاب های دقیقی به سمت چال های وسط بسترهای علفی، فضای بین شاخه ها و زیر آنها انجام دهید. برای این کار به تمرین و تجربه نیاز دارید، ولی نتیجه آن می تواند بسیار خوب باشد.
بزرگ ترین ماهی ها در یک بخش از آب ار می توانید با طعمه متحرک فریب دهید. آنها اغلب به طعمه های بی حرکتی که به طور معمول در معرض دیدشان قرار می گیرد بی توجهند.
از این رو طعمه متحرک در روشنایی روز بسیار موثر است. نکته مثبت دیگرش این است که می توانید مدتی طعمه را بدون حرکت به کار بگیرید و اگر حاصلی نداشت، شروع کنید به حرکت دادن آن در بسترهای علفی تازه روییده، برای صید ماهی هایی که در طول روز مورد توجه دیگران نبوده اند.
من وقتم را در بخش های شلوغ رود که پر از ماهیگیران بیوی باز است تلف نمی کنم. آنجا جای من نیست. برای رسیدن به موفقیت بالا در روش رول کردن گوشت باید کمی آزادی و توانایی جا به جایی داشته باشید.
توانایی تغییر مکان تاثیر آن را بیشتر می کند. در روز تهیه این مقاله، جالب بود که دو ماهیگیر دیگر، که هر دویشان شناخته شده بودند، تحمل این را نداشتند که در طرفین آنها ماهیگیری کند. هر یک از آنها سه بخش آب را می خواستند.
از این رو آنها را به حال خودشان گذاشتم و در کل روز ماهی گرفتم، در صورتی که آنها فقط پوستشان را برنزه کردند. در واقع یکیشان گفت که تا بعد از ظهر چیزی نخواهیم گرفت. من توجهی به این گفته نکردم و فقط در دلم لبخندی زدم.
آنها را با فیدرهای سنگینشان تنها گذاشتم. طی چند ساعت کار مقاله را تمام کردیم و به خانه بازگشتیم تا بازی کریکت را تماشا کنیم، در حالی که تابش شدید خورشید بر قایق ها همچنان ادامه داشت.
قصد من این نیست که از خودم تعریف کنم، فقط می خواهم بدانید که این روش چه قدر موثر است. در واقع مارک پارکر عکاس گفت که قصد دارد این روش را به زودی در رود محل زندگی خود یعنی رود Nene بیازماید، چون جنب جوش، پویایی و هیجان خالص آن را دوست داشت.
شما هم امتحانش کنید. مطمئنم که لذت خواهید برد.